In Nederland hebben 10 miljoen mensen een smartphone. Meer dan de helft bezit een tablet. Met een smartphone kun je fotograferen. En op een tablet tekenen. Des te opmerkelijker dat zelfgemaakte foto’s en tekeningen hun weg (nog) niet vinden naar diapresentaties. Clipart, templates, sjablonen, stockfoto’s en standaard-grafieken doen dat wel. Met ‘death by powerpoint’ als gevolg. Geef je publiek zuurstof en maak je visuals zelf.
Cue Cards
Uniek: echte Speechless Cue Cards in een elegant bewaarhoesje.
Reken af met gedoe en gebruik professionele cue cards
Spreken in het openbaar is geen geheugenwedstrijd. En ook geen stresstest. Daarom is er niets mis met een uitgeschreven speech. Of index kaarten met steekwoorden. Mits je er werk van hebt gemaakt natuurlijk: spreektaal, structuur en oefenen. Zodat je de tekst of sleutelwoorden niet pas voor het eerst gebruikt op het podium.
Talent of techniek?
Goede sprekers steken veel tijd en energie in hun presentaties. Maar niet iedereen is daar even openhartig over. Dat is jammer. Want zo blijft het misverstand bestaan dat er op een goede dag ook gewoon ‘I have a dream’ of ‘Yes, we can’ uit jouw mond rolt.
Om de mythe van de ‘natural born speaker’ te ontmaskeren verzamel ik o.a. uitspraken van bekende sprekers over de praktische toewijding die hen succes bracht. Een groeiende collectie , dus neem af en toe opnieuw een kijkje.
Keynote in New York
Op de wereld conferentie van de Professional Speechwriters Association aan New York University was ik keynote speaker. Eervol en ook voor mij heel erg eng.
Ik raadde de 60 senior speechschrijvers aan mijn voorbeeld te volgen en zo vaak als mogelijk in de schoenen te staan van hun spreker. Omdat je pas dan kunt begrijpen wat er door hen heen gaat als de zaallichten dimmen en de stilte valt en zij jouw tekst tot leven moeten brengen.
Wie is dat eigenlijk?
Openingen zijn vaak leerzaam. Vooral als je er bij bent zonder intense betrokkenheid. Dan valt op dat de dagvoorzitter, ceremoniemeester of inleider ervan uitgaat dat iedereen wel weet wie hij of zij is en wat er op het program staat.
In de verduisterde zaal van een grote bioscoop nam iemand het woord. Het kleine figuurtje liep ongemakkelijk heen en weer met een opgevouwen, slap papiertje in de ene en een microfoon in de andere hand (waardoor het onmogelijk bleek de aantekeningen uit te vouwen). En meteen de inhoud in.
Oor en oog
Wanneer je een toespraak voorbereid komt er vaak een pen aan te pas. Of een computer. Je schrijft op wat je wilt zeggen. Om je gedachten te ordenen. Of om een tekst te maken die je gebruikt bij de vertelling.
Wanneer je een speech schrijft, maak je een tekst die bedoeld is om naar te luisteren. Je brengt informatie over met het gesproken woord; vluchtige klanken in de lucht. Die gehoord worden door oren.
Onzichtbare spreker
De opening van een urban festival liet zien hoe moeilijk sprekers het hebben en hoe makkelijk het beter kan.
Een hippe loods, een grote menigte, kraampjes met hapjes en drankjes en ergens – onzichtbaar voor de genodigden – een spreker die het openingswoord uitsprak. Met microfoon waardoor iedereen de woordenbrij kon horen. Zonder verhoging en spotlight, zodat nagenoeg niemand de bron van de woordenstroom kon zien.
Dansen in Londen
‘Origineel’. ‘Ontroerend.’ Provocatief’. Op de internationale conferentie van de UK Speechwriters Guild in Londen overwonnen 80 Britse speechschrijvers hun gene in een Pina Bausch-achtige choreografie op Oprah Winfrey’s gesproken eerbetoon aan Rosa Parks. Niet voor de lol natuurlijk.